贺新郎·老去相如倦

贺新郎·老去相如倦原文：

题遍越西山水郡，却临荆楚寄雄观。名楼赏燕宜参佐，远徼怀来倩好官。剑倚天门秋气老，舟移淮浦酒泉宽。十年忧乐应同我，未弃疏庸敢恋安。
倪氏锄经自有堂，还于花下结丹房。夕阳坛上非前事，春雨江南是故乡。况是仙人如董奉，何须女子识韩康。重来轩外绿阴合，煮酒银瓶得共尝。
圣皇御极治化明，海波不动边尘清。雕题椎髻尽入觐，卉裳毳服咸来庭。迢迢西域尤诚至，职贡依时无或替。圣心眷彼勤渠情，特选才贤充报使。地官主事关中英，年青貌伟襟怀宏。往时两度使绝域，能声妙誉人咸称。今来再乘皇华节，晓驾輶轩行紫陌。绣衣郁郁飘天香，四牡騑騑拖锦绁。暮春三月杨飞花，此时准拟过流沙。宣威不挂义阳剑，通道宁藉张骞槎。高昌康居聊尔适，鄯善月支暂焉息。星轺直驻于阗城，天诏须颁大宛国。大宛有马皆龙驹，于阗有玉皆璠玙。皇恩遍布戎夷悦，合辞入贡当何如。黄琮苍璧千金直，騄駬骅骝五花饰。想当旌旆言还时，蕃使纷纷随辙迹。戎王祖道穹庐高，蛮儿旋舞翻葡萄。笳声吹落关山月，节旄振耀蟠花袍。花袍不染流沙土，文采曾沾天上雨。归来拂拭当彤墀，百拜欢呼谒明主。主心悦怿嘉忠勤，隆隆恩宠应无伦。愿言努力重努力，汉廷不负班将军。
千里王文学，南寻庾岭归。诸生供祖帐，吾道有光辉。野树重重合，林花日日飞。茆堂漳水近，莫遣信音稀。
帝淳熙兮重华，灿璧跗以秀荂。根六艺兮正以葩，蔽一言兮思无邪。噫后人兮谁耶，有臣甫兮不浮心夸。穷不诎兮之死靡他，志不忘君兮于天之涯。九渊兮鲸牙，汹怒兮奔拿。阅三百年兮鼓吹群蛙，皦如英韶兮屏淫斥哇。搴月兔兮泛灵槎，登钧天兮泰皇家。御墨兮惊鸦，十行兮整斜。紫电兮丹霞，因风兮尘沙。臣有扁舟兮床笔灶茶，原托宝墨兮水云蒹葭。恍清梦兮随銮车，臣身江湖兮臣心不遐。
捉捕复捉捕，莫捉狐与兔。狐兔藏窟穴，豺狼妨道路。道路非不妨，最忧蝼蚁聚。豺狼不陷阱，蝼蚁潜幽蠹。切切主人窗，主人轻细故。延缘蚀dw栌，渐入栋梁柱。梁栋尽空虚，攻穿痕不露。主人坦然意，昼夜安寝寤。网罗布参差，鹰犬走回互。尽力穷窟穴，无心自还顾。客来歌捉捕，歌竟泪如雨。岂是惜狐兔，畏君先后误。愿君扫梁栋，莫遣蝼蚁附。次及清道涂，尽灭豺狼步。主人堂上坐，行客门前度。然后巡野田，遍张畋猎具。外无枭獍援，内有熊罴驱。狡兔掘荒榛，妖狐熏古墓。用力不足多，得禽自无数。畏君听未详，听客有明喻。虮虱谁不轻，鲸鲵谁不恶。在海尚幽遐，在怀交秽污。歌此劝主人，主人那不悟。不悟还更歌，谁能恐违忤。
项升出南国，技巧多淫思。草图献天子，赏激嘉宏规。瑰材蔽江海，斤斧城风雷。千人扶一栋，万栋高巍巍。飞鸿历层檐，云雨生阶墀。五彩间金玉，百和杂涂泥。仙葩粲楹栱，七宝装云楣。一房百家产，万户罗东西。龙绡开宝幄，帘幕垂珠玑。光景艳流日，楼阁低天维。笙箫动虚籁，弦管明歌姬。撞钟击鼓恣行乐，牙樯锦缆江堤。天长地久有时尽，君王此乐无时衰。讵知变故起仓卒，不悟人迷楼不迷。

贺新郎·老去相如倦拼音解读：

tí biàn yuè xī shān shuǐ jun4 ，què lín jīng chǔ jì xióng guān 。míng lóu shǎng yàn yí cān zuǒ ，yuǎn jiǎo huái lái qiàn hǎo guān 。jiàn yǐ tiān mén qiū qì lǎo ，zhōu yí huái pǔ jiǔ quán kuān 。shí nián yōu lè yīng tóng wǒ ，wèi qì shū yōng gǎn liàn ān 。
ní shì chú jīng zì yǒu táng ，hái yú huā xià jié dān fáng 。xī yáng tán shàng fēi qián shì ，chūn yǔ jiāng nán shì gù xiāng 。kuàng shì xiān rén rú dǒng fèng ，hé xū nǚ zǐ shí hán kāng 。zhòng lái xuān wài lǜ yīn hé ，zhǔ jiǔ yín píng dé gòng cháng 。
shèng huáng yù jí zhì huà míng ，hǎi bō bú dòng biān chén qīng 。diāo tí zhuī jì jìn rù jìn ，huì shang cuì fú xián lái tíng 。tiáo tiáo xī yù yóu chéng zhì ，zhí gòng yī shí wú huò tì 。shèng xīn juàn bǐ qín qú qíng ，tè xuǎn cái xián chōng bào shǐ 。dì guān zhǔ shì guān zhōng yīng ，nián qīng mào wěi jīn huái hóng 。wǎng shí liǎng dù shǐ jué yù ，néng shēng miào yù rén xián chēng 。jīn lái zài chéng huáng huá jiē ，xiǎo jià yóu xuān háng zǐ mò 。xiù yī yù yù piāo tiān xiāng ，sì mǔ fēi fēi tuō jǐn xiè 。mù chūn sān yuè yáng fēi huā ，cǐ shí zhǔn nǐ guò liú shā 。xuān wēi bú guà yì yáng jiàn ，tōng dào níng jiè zhāng qiān chá 。gāo chāng kāng jū liáo ěr shì ，shàn shàn yuè zhī zàn yān xī 。xīng yáo zhí zhù yú tián chéng ，tiān zhào xū bān dà wǎn guó 。dà wǎn yǒu mǎ jiē lóng jū ，yú tián yǒu yù jiē fán yú 。huáng ēn biàn bù róng yí yuè ，hé cí rù gòng dāng hé rú 。huáng cóng cāng bì qiān jīn zhí ，lù ěr huá liú wǔ huā shì 。xiǎng dāng jīng pèi yán hái shí ，fān shǐ fēn fēn suí zhé jì 。róng wáng zǔ dào qióng lú gāo ，mán ér xuán wǔ fān pú táo 。jiā shēng chuī luò guān shān yuè ，jiē máo zhèn yào pán huā páo 。huā páo bú rǎn liú shā tǔ ，wén cǎi céng zhān tiān shàng yǔ 。guī lái fú shì dāng tóng chí ，bǎi bài huān hū yè míng zhǔ 。zhǔ xīn yuè yì jiā zhōng qín ，lóng lóng ēn chǒng yīng wú lún 。yuàn yán nǔ lì zhòng nǔ lì ，hàn tíng bú fù bān jiāng jun1 。
qiān lǐ wáng wén xué ，nán xún yǔ lǐng guī 。zhū shēng gòng zǔ zhàng ，wú dào yǒu guāng huī 。yě shù zhòng zhòng hé ，lín huā rì rì fēi 。máo táng zhāng shuǐ jìn ，mò qiǎn xìn yīn xī 。
dì chún xī xī zhòng huá ，càn bì fū yǐ xiù fū 。gēn liù yì xī zhèng yǐ pā ，bì yī yán xī sī wú xié 。yī hòu rén xī shuí yē ，yǒu chén fǔ xī bú fú xīn kuā 。qióng bú qū xī zhī sǐ mí tā ，zhì bú wàng jun1 xī yú tiān zhī yá 。jiǔ yuān xī jīng yá ，xiōng nù xī bēn ná 。yuè sān bǎi nián xī gǔ chuī qún wā ，jiǎo rú yīng sháo xī píng yín chì wa 。qiān yuè tù xī fàn líng chá ，dēng jun1 tiān xī tài huáng jiā 。yù mò xī jīng yā ，shí háng xī zhěng xié 。zǐ diàn xī dān xiá ，yīn fēng xī chén shā 。chén yǒu biǎn zhōu xī chuáng bǐ zào chá ，yuán tuō bǎo mò xī shuǐ yún jiān jiā 。huǎng qīng mèng xī suí luán chē ，chén shēn jiāng hú xī chén xīn bú xiá 。
zhuō bǔ fù zhuō bǔ ，mò zhuō hú yǔ tù 。hú tù cáng kū xué ，chái láng fáng dào lù 。dào lù fēi bú fáng ，zuì yōu lóu yǐ jù 。chái láng bú xiàn jǐng ，lóu yǐ qián yōu dù 。qiē qiē zhǔ rén chuāng ，zhǔ rén qīng xì gù 。yán yuán shí dwlú ，jiàn rù dòng liáng zhù 。liáng dòng jìn kōng xū ，gōng chuān hén bú lù 。zhǔ rén tǎn rán yì ，zhòu yè ān qǐn wù 。wǎng luó bù cān chà ，yīng quǎn zǒu huí hù 。jìn lì qióng kū xué ，wú xīn zì hái gù 。kè lái gē zhuō bǔ ，gē jìng lèi rú yǔ 。qǐ shì xī hú tù ，wèi jun1 xiān hòu wù 。yuàn jun1 sǎo liáng dòng ，mò qiǎn lóu yǐ fù 。cì jí qīng dào tú ，jìn miè chái láng bù 。zhǔ rén táng shàng zuò ，háng kè mén qián dù 。rán hòu xún yě tián ，biàn zhāng tián liè jù 。wài wú xiāo jìng yuán ，nèi yǒu xióng pí qū 。jiǎo tù jué huāng zhēn ，yāo hú xūn gǔ mù 。yòng lì bú zú duō ，dé qín zì wú shù 。wèi jun1 tīng wèi xiáng ，tīng kè yǒu míng yù 。jǐ shī shuí bú qīng ，jīng ní shuí bú è 。zài hǎi shàng yōu xiá ，zài huái jiāo huì wū 。gē cǐ quàn zhǔ rén ，zhǔ rén nà bú wù 。bú wù hái gèng gē ，shuí néng kǒng wéi wǔ 。
xiàng shēng chū nán guó ，jì qiǎo duō yín sī 。cǎo tú xiàn tiān zǐ ，shǎng jī jiā hóng guī 。guī cái bì jiāng hǎi ，jīn fǔ chéng fēng léi 。qiān rén fú yī dòng ，wàn dòng gāo wēi wēi 。fēi hóng lì céng yán ，yún yǔ shēng jiē chí 。wǔ cǎi jiān jīn yù ，bǎi hé zá tú ní 。xiān pā càn yíng gǒng ，qī bǎo zhuāng yún méi 。yī fáng bǎi jiā chǎn ，wàn hù luó dōng xī 。lóng xiāo kāi bǎo wò ，lián mù chuí zhū jī 。guāng jǐng yàn liú rì ，lóu gé dī tiān wéi 。shēng xiāo dòng xū lài ，xián guǎn míng gē jī 。zhuàng zhōng jī gǔ zì háng lè ，yá qiáng jǐn lǎn jiāng dī 。tiān zhǎng dì jiǔ yǒu shí jìn ，jun1 wáng cǐ lè wú shí shuāi 。jù zhī biàn gù qǐ cāng zú ，bú wù rén mí lóu bú mí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

贺新郎·老去相如倦相关翻译

②倚：依。一作“欹”。金徽：金饰的琴徽，用来定琴声高下之节。这里指琴。谪仙：谪居人间的仙人。螺杯：用白色螺壳雕制而成的酒杯。灵芝：菌类植物。古人以为灵芝有驻颜不老及起死回生之功，故称仙草。
（27）碣（jié）石、潇湘：一南一北，暗指路途遥远，相聚无望。
②旧时：往日。茅店：茅草盖的乡村客店。社林：土地庙附近的树林。社，土地神庙。古时，村有社树，为祀神处，故曰社林。见：同“现”，显现，出现。

贺新郎·老去相如倦相关赏析

但此曲的结构与白曲却大不相同。它先用许多扑朔迷离的笔墨描绘了一个似乎无人迹、无尘嚣的世外桃源之境。“溪边小径舟横渡，门前流水清如玉”一条不知名的小溪，清澄透明的流水静静地淌着；登舟横渡上岸，再沿着一条弯弯小径走去，一座小小屋舍便悠然可见了。这里已隐约透出一股神迷之感。室何人居，诗人未道，他仅描绘了小屋安谧而恬静、雅淡而优美的外部环境；其地何所，诗人未明，是“野渡无人舟自横”（韦应物《滁州西涧》）的乡村野地，还是“小桥流水有人家”（王安石诗）的郊外花村，读者难知其详。以下两句，诗人将读者引入更加神迷的境界：“青山隔断红尘路，白云满地无寻处。”青山白云，幽邃缥缈，使人想起贾岛《访隐者不遇》中童子的答语，“只在此山中，云深不知处。”令人悬望之余，不无怅惘之感。诗人似乎知道读者会有这样的心理感受，故再用两句颇涵自得、自傲，而又不无戏谑嘲弄的“说与你寻不得也么哥”重复叠唱，再将读者推向迷茫恍惚之极境，让人只好自叹凡俗，对此神秘的仙界可望而不可即，可想然不可知。若全曲到此作结，倒颇堪称之为“朦胧诗”的，“象外”之味，尽可让人作万千之想。然古代诗歌于“超以象外”后必要“得其环中”，结句“却原来侬家鹦鹉洲边住”正是揭其“环中”的全曲之眼。一直隐在曲中而未露其面的小屋之主倏然而出，仙界者，“渔父”居所也。有此一句，“境界全出”：那青山白云、门前流水、轻舟小径构成的极澄至净的世界，不是“红尘”外的仙境，也不是现实中实有的景观，它乃是“渔父”心灵中的圣所，理想中的“隐士”精神世界的“物化”罢了。

作者介绍

裴玄智 唐人。太宗贞观间，入长安化度寺，执役十余年，戒行修谨。寺僧遂命其守无尽藏院。玄智乃密盗黄金，不知其数，寺僧不觉。后潜遁不归，仅留诗四句于屋壁。