秋胡行 其二

秋胡行 其二原文：

野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
罗浮遍岭自离披，葛令丹砂炼熟时。长得筼筜千万斛，雪深应有凤凰知。
万里还乡还异乡，珠崖南去海天长。何年归向三山路，却认春魁冢宰坊。
饶阳赵方士，眼如九秋鹰。学书不成不学剑，心术妙解通神明。医如俯身拾地芥，相如仰面观天星。自言方术杂鬼怪，万种一贯皆天成。大梁卜肆倾宾客，二十余年声籍籍。得钱满屋不经营，散与世人还寄食。北门尘土满衣襟，广文直舍官槐阴。白云劝酒终日醉，红烛围棋清夜深。大车驷马不回首，强项老翁来见寻。向人忠信去表襮，可喜正在无机心。轻谈祸福邀重糈，所在多于竹苇林。翁言此辈无足听，见叶知根论才性。飞腾九天沈九渊，自种自收皆在行。先期出语骇传闻，事至十弓中时病。轮囷离奇惜老大，成器本可千万乘。自叹轻霜白发新，又去惊动都城人。都城达官老于事，嫌翁出言不妩媚。有手莫炙权门火，有口莫辩荆山玉。吴宫火起燕焚巢，当时下和斮两足。千里辞家却入门，三春荣木会归根。我有江南黄篾舫，与翁长入白鸥群。
义人之正路，中实存羞恶。要常由而行，不可离跬步。
行行共吾侄，诵诗出城郭。白日皎青天，风光胜于昨。岭外更峰峦，村边总花萼。扰扰行路人，谁识予心乐。

秋胡行 其二拼音解读：

yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
luó fú biàn lǐng zì lí pī ，gě lìng dān shā liàn shú shí 。zhǎng dé yún dāng qiān wàn hú ，xuě shēn yīng yǒu fèng huáng zhī 。
wàn lǐ hái xiāng hái yì xiāng ，zhū yá nán qù hǎi tiān zhǎng 。hé nián guī xiàng sān shān lù ，què rèn chūn kuí zhǒng zǎi fāng 。
ráo yáng zhào fāng shì ，yǎn rú jiǔ qiū yīng 。xué shū bú chéng bú xué jiàn ，xīn shù miào jiě tōng shén míng 。yī rú fǔ shēn shí dì jiè ，xiàng rú yǎng miàn guān tiān xīng 。zì yán fāng shù zá guǐ guài ，wàn zhǒng yī guàn jiē tiān chéng 。dà liáng bo sì qīng bīn kè ，èr shí yú nián shēng jí jí 。dé qián mǎn wū bú jīng yíng ，sàn yǔ shì rén hái jì shí 。běi mén chén tǔ mǎn yī jīn ，guǎng wén zhí shě guān huái yīn 。bái yún quàn jiǔ zhōng rì zuì ，hóng zhú wéi qí qīng yè shēn 。dà chē sì mǎ bú huí shǒu ，qiáng xiàng lǎo wēng lái jiàn xún 。xiàng rén zhōng xìn qù biǎo bó ，kě xǐ zhèng zài wú jī xīn 。qīng tán huò fú yāo zhòng xǔ ，suǒ zài duō yú zhú wěi lín 。wēng yán cǐ bèi wú zú tīng ，jiàn yè zhī gēn lùn cái xìng 。fēi téng jiǔ tiān shěn jiǔ yuān ，zì zhǒng zì shōu jiē zài háng 。xiān qī chū yǔ hài chuán wén ，shì zhì shí gōng zhōng shí bìng 。lún qūn lí qí xī lǎo dà ，chéng qì běn kě qiān wàn chéng 。zì tàn qīng shuāng bái fā xīn ，yòu qù jīng dòng dōu chéng rén 。dōu chéng dá guān lǎo yú shì ，xián wēng chū yán bú wǔ mèi 。yǒu shǒu mò zhì quán mén huǒ ，yǒu kǒu mò biàn jīng shān yù 。wú gōng huǒ qǐ yàn fén cháo ，dāng shí xià hé zhuó liǎng zú 。qiān lǐ cí jiā què rù mén ，sān chūn róng mù huì guī gēn 。wǒ yǒu jiāng nán huáng miè fǎng ，yǔ wēng zhǎng rù bái ōu qún 。
yì rén zhī zhèng lù ，zhōng shí cún xiū è 。yào cháng yóu ér háng ，bú kě lí kuǐ bù 。
háng háng gòng wú zhí ，sòng shī chū chéng guō 。bái rì jiǎo qīng tiān ，fēng guāng shèng yú zuó 。lǐng wài gèng fēng luán ，cūn biān zǒng huā è 。rǎo rǎo háng lù rén ，shuí shí yǔ xīn lè 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

秋胡行 其二相关翻译

①晚岁：作者时年五十六岁，故称。金罍：泛指酒盏。
④晞：晒干。

秋胡行 其二相关赏析

这首小令艺术表现上很有特色。作者写离别，但送别之人是谁，始终没有露面，只以红蕉、朱帘、愁花暗示送人之人是一位女子，送别是其一对情侣之间的相送。作者没有一句言情，却通过小小人家之美，西湖烟雨之愁，尤其是含愁之花，将缠绵悱恻之爱，依依不舍之情都表现出来。是借景抒情之典范佳篇。

作者介绍

白敏中 白敏中（792年－861年），字用晦，华州下邽（今陕西渭南东北）人，祖籍同州韩城（今陕西韩城），郡望太原阳谷（今山西太谷），唐朝宰相，刑部尚书白居易从弟。白敏中进士及第，早年曾入李听幕府，后历任大理评事、殿中侍御史、户部员外郎、翰林学士、中书舍人、兵部侍郎。唐宣宗继位后，白敏中以兵部侍郎加同平章事头衔成为宰相，后改任中书侍郎兼刑部尚书，又升任右仆射、门下侍郎，封太原郡公。咸通二年（861年），白敏中出任凤翔节度使，并于同年七月病逝，终年70岁。追赠太尉，谥号丑。